|
اشـعارعـاشــورایی عاصـــــم زنجـانـی وبلاگ ادبی شاعر عاشورایی_عاصم زنجانی(طاب ثراه) ---------- سه شنبه 2 دی 1393برچسب:, :: 18:8 :: نويسنده : ---- محمدجواد امیدی ----
محمّــد امیـــــدی متخلص به عاصـــم (1269 هجری شمسی-زنجان/ 1349 هجری شمسی- زنجان) آرامگاه: زنجان گلزار شهدای پایین
ترکیب بند عاشورایی (یکصد بنــدِ پانزده بیتی)
بند یکم
حُسـن اَزل، ز عـارض خـوبـان شـــد آشـکارزد خـیمه چــون شـهان به دل عاشــقان زارنـاری ز نــور طلعـت لیـــلی هـــوا گـرفتزد شـعله سـوخت خــرمن مجنـون دلفـکاربرقی ز عشـق چهـــره ی شـیرین شـراره زددر شــکل تیشـه بـر سـر فــرهــاد نامــدارسکّین عشـق، یوسـف مــصری دو نیـم کردبـی حــد ترنـج دل ز زلیخــای بـی شمــارسـهمی ز قـوس ابـروِ عَــذرا ز شست عشـقبگشـــود پــر به ســـوی دل وامـــق نـزارمهـــری ز چــرخ روی ایـازی طلــوع کـردفیـــروز روز شـــد شـب محمــود کامــکارمعشــوقه ها اسـت بی عـدد اندر دیار عشـقزین عاشقان خسـته دلان هسـت صـد هـزار
معشـوق کس ندیـده چـو ذات خـدای عشـقعاشـق نـدیـده کس چــو حسـین در دیار یار
منسـوخ کـرد عشـق حسـینی هــر عشـق راحیــــران عشـق او شـــده عشّـــاق روزگارســر مسـت جام عشـق ابــد گشـت در ازلمســتانه مـی شتـا فت ســویِ محفـل نگارتـا بـرگشــود رحــل فنــا، در کنــار شــطوانگـه به سـوی شــهر بقـا طرفه بسـت باردر راه عشق دوست ز هسـتی چنـان گذشـتشــد نیسـت نیـک نامـیِ نیـکان نیـک کـارخــود تشـنه کـام تشـنه لبـی بـود، کوفیـانبسـتند آب را بــه رُخـش از جهـــات چـــارتا شــد بلنــد نالــه ی اطفــال تشــنه اشاز دشـت کـربـلا به ســوی چـرخ کج مـدارآن نـالـه هــا که از حــرم شــه بلنـــد بـوداز صـوت بلبــــلان به بـرش دل پسـند بـودبند دومچـون بسته شـد فـرات به روی شـهِ حجازاز هــر طـرف ز کینــه درِ فتنــه گشـت بازچـوب جفــا به کوس سـتم زد گـروه کیـنآمــد لـوای عســکر شــیطان در اهتـــزازلشــکر به جنبش آمـد و غوغای عام شـــدجمعی به جـزر و مــدّ و گروهی به ترک و تاز
چـون نقطــه مـاند در وســط آزاد نشــأتینپـرگـارســان به دوره اش آن بنـــدگـان آزاعـلان جنـگ داد عمـر سعــد بــی تمیــزبـر ذات اقـدسی که ز جنـگ اسـت بی نیـازاز هـای و هـوی لشـکر و آواز کـوس نـایافتـــاد آل حـق همــه در خـوف جـانگـدازمهلت گرفت شـه ز ابالیـس خــود پـرسـتتا خـود کنــد عبـادت معبـــود کـار ســـازاز یک طـرف جنــود خدا هم کشـیده صففـردوســیان ز دوزخیــــان یـافـت امـتیازیک فرقـه در تـدارک قتـل خـدای خـویشیک فرقـه بـا خــدای جهـان بـود گـرمِ رازیک فرقه بـود مست شراب و غــرور و کبـریک فرقه سـر به سـجده و مشـغول بر نمازیک فرقه با سـرور و فرح ،گرم عیش و نوشیک فرقـه از تهـاجم غم ها به سـوز و سـازقومـی ز بُرد و باخت حـریفــان فکنـده سرقومـی ز شــوق بـاختـنِ خویش سـر فـرازقومی به رقص و خنده و قومی زعشق دوستمی ریختند اشــک در آن شـب ز چشـم ناز
قومـی به فکـر غارت و قـومی ز جان و دلآمــاده بــر وصــــال رخ یــارِ دلـنـــوازپس شـاه خواست تجـربه از قـوم خود کنـدکشــف ســرائـر از فــــرق نیــک و بـد کنـدبند سومفـرمـود کی کســان من انـدر دیـار عشـقخونبــار هسـت گردش لیــل و نهار عشـقاینک رســیده لیــله ی تفــریق جمــع ماتاریک هسـت بهــــر شــما روزگار عشـقگـردیـده هــر که همـره مـا فـاش بشنـودهـم اضـطرار عـاشــق و هـم اختیار عشـق
این سـرزمین که توده ی خاک است در نظرخونین زَبَـد بـود به یَـم بـی کنـــار عشـقدر این محیط مـوج زنـد خون به سـان آبگلـگون شـود جزایر و هـم کوهسار عشـقفـردا دریـن زمینـه گشـائیـم عـرصــه ایتا امتحـان دهـــد فَــرَس رهســپار عشـقفـردا شـود گشـاده دریـن خـاک جبهه ایتا گـردد آشــکار چـو خـور اقتــدار عشـقفــردا دریـن دیـار بســاطـی مـرتّب اسـتتا منکشـف شـــود شـرف و افـتخار عشـقفــردا رســـد ســحاب بلا بـر فـضای مـاشــمشیر آورد چــو مَـطَـر از بحــار عشـق
فــــردا ز بـرق حـادثه ســـوزد وجــود مـاهنـگام غــرّش کـره ی رعـد و نـار عشـقسـرها تگـرگ ســان همـه ریزند بر زمـیناز دوســت و دشمن و ز صغار و کبـار عشـقبـرداشـتـم زگـــــردن بیــــگانـه بیعتـمبا آشـنای مـاسـت همــه کـار و بار عشـقبیــگـانـگـان شــونـد جـــدا از یگانـگانگیــرند راه خـویش و رونـد از حصـار عشـقآنـانکـــــه عــاشــــقند نَـدارَنـد ره رونـددارنـد عشـــق بر رخ پـروردگـــــار عشـقآن شـب دمیـد صبـح ولـی شـام حشر شدمـرجان خـون ز طـرّه ی خورشـید نشر شد
بند چهارمسـر زد چـو خـور ز خـرگه افلاک بی حجابافکنـد میــر شـب به رخ از نـور خـور نـقابلبریز شـد ز تشت فلک خون به دشـت وکوهافتــاد پیکـر و ســـر یحیـی بـه پیـچ و تابشــد روز لیـک تیــره تر از لیـــله ی دُجــاگــویـا ز شـــرق هیــچ نـتابـیده آفتـــابروزی چنیــن نــدیـــده و نشـنیده روزگــارروزی چنــان نـداده نشــان چرخ پر شـتابکـرد ابتــدا به جنـگ امیــری ز اهــل کفـرتا در نهــایه خانه ی ایمــان شــود خـرابباریــد تیـــر ز ابـر جفـــا از کمــان ظلـماز چـار ســو به جــامعـه ی آل بـوتــرابافتـاد لــرزه در بـدن مَــریمــان عصــــریعنی که اهــل بیت نبـی را شــد اضطراب
آن بانـوان پـرده نشـینــان نـدیــده جنــگدیـدنــد هسـت نـار غــــزایـا در التهـــاب
خـوردند جمـله می زکـف ســاقیــان عشــقتا صـابـرات گشـته فــزودنـد صبــر و تـابورنـه بـه مقتضـای طبـیعـت بَـلِ الـوجــــودبایسـت می شــدنـد عــدم از یـک انــقلابگشتنـد کــوه صبــر و تحمّــل یگـان یگـانآن بانوان که عصمت حـق بـودشــان ثیــابآن کـودکـانِ خُــرد و زنـانِ حــریـم عشــقبـر هــر بـلا و غــم شــده بـودنـد انتخـاب
آن روز بـود بَــدوِ غــــم و ابتـــلایشــانتا حال هست آن همـه غم های بی حســابدانـد خــدای کــی سپـری می شــود بــلازان بـرگـزیـدگـانِ ســرا پـرده ی نُجـــابدرد و غــــم و بـلا و گــــرفتـــاری جهــــانچـون از خداست هسـت تقاضـای عاشـقان
بند پنجمشاهنشهی که عالــم امکــان گـدای اوسـتصد عرش همچو فرش زمین زیر پـای اوسـتاین سـطح ارض واســعه با ایـن همــه سَعَـهبنگر چه سان چو محبس تنگ از بـرای اوسـتبگشـا دو دیـده ی دل و بر بنـــد چشم ســروابیـن چـه شـور و ولـولـه در کربلای اوسـتبا صـد شعف گذشـته ز شـادی گـزیـده غــمبا آن که بـودِ هـر دو به تقــدیر و رأی اوسـت
یک سـو صحابه اش همـه در خــون تپیده اندیک سـو انـین و ولـوله در خیمه هـای اوسـتآمـاده گشـت اکبــــر خــود را دهـــد فـــدادر راه آن کسـی که دلــش مبتـــلای اوسـت
بر ســرو قامتش کفـن افکنـــد، اشــاره کـردکایـن روز آخـرین و هـم آخـر قبــای اوسـتبستش بـه ســر عمـــامه ی پیغمبـر از کـرمدیدش بـه جلـوه نـور خــدا از لقـــای اوسـتبرداشـت دسـت و عرضه نمــود ای خدای مناین نوجـوان که رحمـت تو خونبهــای اوسـتدر خَلق و خُلق أشـبه نـاس اسـت بر رســـولحُسـن پیمبّــرت بـه رُخ حـق نمـای اوسـتسـازم روانـه اش سـوی این قـوم خود پرسـتچشـــم اهــالــی حـرمم در قفـــای اوسـتاکنــون تو باش شاهــد این حـال من فقــطکانـدر بقــای حــق نظـرم در فنــای اوسـتگـردد هـــزار مـرتبــه گــر کشـته در رهـتهـرگـز نه در دلــم اَسَفـی بـر عـزای اوسـتمالـک بـه اعتبـار و وجــودم وجــود توسـتاز آنِ توسـت اکبـــر و هــر چه ورای اوسـتپس سوی رزمگـه علی اکبـر روانه شــدبـیگـانه محــــو حُسـن رخ آن یگـانه شــد
بندششم
گفـت ای گــروه بــی خبـــران از مــقام ماهیـن بشنــوید کلمــه ی معجـــز نـظـام مامـا اهــل بیـت صـدق و صـــفا و کـرامتیمعصمـت قعـــود مـاسـت و طهارت قیـا م مامـا خـاصّ بـر نبــــوّت هــم بــر ولایتیـمبایسـت در امـــور رســـد اذن عــــــام مامـاخــانـــدان حضــرت خـتـم رســالتیــمتبلیــغ امـــر قـــادر سبحــان پیـــــام مـاقـــرآن تمـــام آیـه بـه آیـه نـزول گشـتدر شــأن مـا و مکــــرمـت احتــــرام مـا
بـی شک مــرام حضـرت قرآن ولای ماستهم هسـت حکـم اقــدس قــرآن مـرام مامـا بـرگـزیــدگـان خـــداونـد اکبــــریـماعلان رحمتش شــــده امضـــا بـه نـام مابـاطـل نیــافـت راه و نیـابـد به ســوی مامـا عینِ حــق ّ و حــق بـود عینِ کــلام مامـا بـذل جـان کنیم در اثبــات حــق مـدامدر نفــی بـاطـل اسـت کنــــون اهتمـام ماجز عشــق روی حضـرت معشوق در جــهانبر هیــچ خشــک و تـر، نبـــود اعتصـام مامـن پـور حـجة اللّهــم ای زادگــان کفـــربـاب مــن اسـت در ره ایمـــان امـــــام مادارم شنــاسنــامـه شــناســید هیــن مــراآن باشـد ایـن عمــامـه ی خیــــرالانـام ما
هـم نـام جـدّ خـود علـی ابن الحسـین منـمبا من خوش است روز و شب و صبح و شام مایـوسـف عـزیـز مصر شـد و مـن عزیـز کونیعقوب مــن بـود شـــــه ذوالاحتشـــام مـا
آن مظهـــــر کمـــــال حسـینیّه بــی درنـگفـارغ شــد از تکلّم و مشغول شـد به جنـگ
بند هفتم
جنگي ظهور كرد از آن شبه مصطفي كامد به ياد لشـــــگريان،جنگ مرتضي ميريخت همچو برگ خزان دست و پا و سر از آن گــروه بي ســــر و بي پا و بي وفــا . . . . . آري گذشتن از ســر و جـان كار عاشق است چون جان و سر به ره بُت و زنّار عاشق است
« درحال تكميل است » ******************** صفحه قبل 1 صفحه بعد درباره وبلاگ  موضوعات آخرین مطالب پيوندها
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ترکیب بند عاصم زنجانی و آدرس asemezanjani.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد. نويسندگان
|
|||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: